تحلیل مؤسسه واشنگتن: تهران دیگر نیازی به مذاکره با آمریکا نمی‌بیند

«سخنرانی رهبر انقلاب، پیام روشنی از بازگشت به گفتمان قدرت و بازدارندگی فرستاد»

به گزارش توز، سخنرانی اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در آستانه روز ملی مبارزه با استکبار، واکنش گسترده‌ای در محافل تحلیلی غربی برانگیخته است. پاتریک کلاوسون، تحلیلگر برجسته مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاورمیانه، در تحلیلی تأکید کرده:

جمهوری اسلامی دیگر در موقعیتی نیست که ناگزیر به مذاکره یا مصالحه با آمریکا باشد.

کلاوسون معتقد است تهران اکنون از موضع قدرت سخن می‌گوید و آمادگی دارد «منافع آمریکا و اسرائیل را در هر زمان و مکانی تحت فشار قرار دهد». این تحلیل بر اساس تغییر چشمگیر در لحن و محتوای سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای پس از جنگ ۱۲ روزه شکل گرفته است.

۷ محور کلیدی تحلیل کلاوسون:

  1. تحول روانی-سیاسی:
    • از «شوک و خستگی» پس از جنگ تا «اعتمادبه‌نفس استراتژیک» در ماه‌های اخیر.
    • بازسازی قدرت روانی نظام و تثبیت ثبات در رأس حکومت.
  2. روایت‌سازی پیروزی:
    • تقویت روایت «پیروزی ایران» در جنگ از طریق منابع اسرائیلی و غربی (مثل موضع‌گیری‌های علی لاریجانی).
    • هدف: تحکیم انسجام داخلی و مشروعیت نظام.
  3. شکستن توازن بازدارندگی اسرائیل:
    • حملات موشکی به پالایشگاه حیفا و مراکز استراتژیک وایزمن، ضربه‌ای به توان بازدارندگی اسرائیل وارد کرد.
    • ایران این را نشانه‌ای از «برتری تاکتیکی» می‌داند.
  4. بی‌اعتمادی به مذاکره:
    • رهبر انقلاب مذاکره با آمریکا را «بی‌فایده و مضر» خواند و شروطی غیرقابل تحقق (مانند توقف حمایت از اسرائیل) مطرح کرد.
    • درک ایران: مذاکره = «تسلیم و نابودی عزت ملی».
  5. تفاوت در تفسیر جنگ ۱۲ روزه:
    • در حالی که آمریکا و اسرائیل آن را «نشانه ضعف ایران» می‌دانند، تهران آن را «اثبات برتری راهبردی» تفسیر می‌کند.
  6. تغییر محور بازدارندگی:
    • ایران تمرکز خود را از برنامه هسته‌ای به برنامه موشکی منتقل کرده است.
    • بازسازی کارخانه‌های موشکی و همکاری با چین برای تأمین فناوری دومحوره.
  7. هشدار به واشنگتن:
    • آمریکا باید فرض را بر «عدم وجود توافق پایدار با ایران در آینده نزدیک» بگذارد.
    • دوره جدید: رقابت طولانی‌مدت و تمرکز بر بازدارندگی موشکی.

جمع‌بندی تحلیل:

کلاوسون تأکید می‌کند که سیاست جدید ایران «استکبارستیزی فعال» نام دارد؛ جایی که:

      • قوی شدن در تمام حوزه‌ها جایگزین مذاکره شده،
      • ابتهاکار عمل بر انتظار برای گفت‌وگو اولویت دارد،
      • و اعتمادبه‌نفس استراتژیک بر اساس چند دهه تجربه مواجهه با فشارهای غربی شکل گرفته است.

این تحول، نشان‌دهنده عبور ایران از مرحله مقاومت به مرحله پیش‌دستی راهبردی است — جایی که نظام جمهوری اسلامی نه‌تنها در برابر فشارها عقب‌نشینی نمی‌کند، بلکه مسیری روشن برای نسل آینده ترسیم کرده است.